Vorige
week ben ik nog een kleine week in Engeland geweest. Het stormde maandagavond behoorlijk.
Dat valt voor mij niet mee, want ik ben niet uitgerust met zeebenen. Sinds ik
een watje
in mijn oor stop (als je links bent rechts en andersom) valt het gelukkig wel
mee. Maar maandagavond
wat het toch iets te. Voordat de boot de pier voorbij was ben ik met watje in
mijn oor
op bed gaan liggen. Zo ben ik zonder zeeziekte geland aan de andere kant van de
Noordzee.
Het
weer viel gelukkig mee het was zonnig, want ik zag op de tv dat er in het
noorden er veel regen was gevallen. Het
waren drukke en leuke dagen. Veel gelopen, winkel in en winkel uit. Meestal
als ik de winkel uitging dan had ik wel een paar tasjes in mijn handen en
was mijn portemonnee iets lichter. Voor het eerst in mijn leven ben ik naar een Engelse
veiling geweest. Ik vond het best spannend, had er rode wangetjes van. Het
bieden ging erg snel. Op een gegeven moment was ik ook stomverbaasd dat ik het lot
had. Ik vergat prompt om mijn nummer te laten zien. De veilingmeester kreeg er
geloof ik wel schik in, want elke keer als er bepaalde artikelen waren keek hij
al mijn richting uit. Als
het bieden stokte keek hij ook en knikte dan of ik nog een keer wilde bieden.
Soms bod ik net te
laat en had hij al afgeslagen. Als hij het zag dan mocht ik het toch nog
hebben. Zo heb ik een plastikzak vol
linnengoed gekocht. Ik heb gewacht tot ik thuis was om hem open te maken. Het
leek wel een zak van Pandora.
Er kwamen leuke dingen uit, die we de komende weken op de site zullen zetten. Ik
vond het een heel avontuur, maar wel voor herhaling vatbaar.
