Vorige
week zijn we nog naar Lille geweest. Dat is altijd een groots evenement. Toch
kunnen we het niet laten om
daar ook nog even te kijken. Hoewel het wel vreselijk druk is. Ook toen hadden
we prachtig weer. We hebben daar
zo’n schattig lampet setje voor poppen gekocht (het staat ook op de site). Het
is haast zonde om te verkopen. Wij
hebben nog nooit zo’n setje gezien. Het is wel getekend door de tijd, maar dat
mag ook wel. Het is nu niet meer geschikt
om mee te spelen, maar om neer te zetten is het prachtig.
Afgelopen
weekend zijn we vroeg uit de veren gegaan. We wilden naar Frankrijk naar
een paar brocante markten. Ja,
dan moet je wel vroeg op, anders kom je er niet. De weersvoorspellingen waren
gunstig voor Frankrijk. Half
zeven reden we de straat uit, na mijn zus te hebben opgepikt. Het was nog
donker toen we wegreden. Wel
weer even wennen na die zomerdagen, waarop het zo vroeg licht wordt. Halverwege
hebben we een
kopje koffie genomen met een muffin. Dat breekt de reis een beetje. Hierna in
een keer door naar Frankrijk.
Met de Tomtom reden we gelijk goed. De markt was al in volle gang toen we
aankwamen. We
hebben leuke dingen gekocht. Er was een maar en dat kwam, omdat ik het
steekwagentje vergeten was. Niet handig van mij!
Hierdoor
hebben we een aantal dingen laten staan. Die waren gewoon te zwaar om honderden
meters mee te
lopen. Doordat het zonnetje zo lekker scheen was het toch al warm met sjouwen.
We hadden onze armen vol.
Tussendoor zijn we een paar keer naar de auto geweest om de “vangst” weg te
brengen.We
hebben kastjes, oude foto’s, naaigerei etc. gekocht. Binnenkort komt het
allemaal weer op de site te staan. ’s
Middags zijn we nog naar een andere markt gereden. Ook hier hebben we weer
van alles ingekocht.Tijdens
het zoeken zag ik plots een ingelijst prentje liggen onder een kraam. Het bleek
een dienblaadje te zijn. Hieronder
heb ik de foto geplaatst.
Hij
krijgt tijdelijk een plaatsje in mijn woonkamer. Ik moet er steeds om lachen
als ik naar het plaatje kijk. De vrolijkheid straalt er van af. Daar
het terrein hobbelig was, moesten we uitkijken waar we liepen. Om vier uur
waren we versleten, onze voeten brandden onze schoenen uit.We
hadden nog een markt op ons lijstje staan, maar we konden niet meer. We hebben
toen maar besloten om terug te gaan.